بوی باران ...

آه ؛ دوست دارم باران نم نم ، که اندک از آسمان به سویم روانه می شود ! قطره هایش مانند اشک از صورتم می چکد و به زیر گلوی خشکیده ام می رود !

گلوئی که باید از قطره هایش نمناک شود اما ... خشک می ماند بدون آب ...

دست هایم با هر تکان خوردن صدا می کند ؛ سال هاست بر قلم نرفته ، بر روی کلید ها محکم نکوبیده اند تا ضربه ها جای من بنویسند ...

رویا هایم کابوس شده ؛ همه آشفته که از خواب مرا مانند یک کوره ی داغ ، پُر از خیسی عرق و. اشک از جا بر می خیزاند ! چرا اینگونه شده ام ؟! درد دارم بسیار ...

خواب می بینم ؛ آنکه باید باشد نیست ، چرا ؟! مگر آغاز و پایانم به تنهائیست ؟! آخر مگر من تک بر این جهان گماشته شدم ؟!

قدم های آدم ها را در خیابان به نظاره می نشینم ؛ فقط نگاه می کنم و نگاه ! بی هیچ توجهی به چهره هایشان ، به قدم هایشان بر زمین می نگرم و به خاطرم می سپارمشان ! کدام گام ها شبیه به گام های من است ؟! خیلی دشوار است تشخیص ، چون من خود گام هایم را بر زمین ندیده ام که بگویم کدامشان شبیه به گام هایم است ...

سخت است ندانی خود چگونه ای و بخواهی شبیه خود را پیدا کنی !

صدا های عجیبی می شنوم ؛ همش چیزی به من می گوید راه برو ، به سوی او حرکت کن ! « او » کیست ؟! چه می گوید این صدا ؟! نوا های عجیبی به گوشم می رسد که خود نیز در باورش که راست است یا دروغ مانده ام ! از که بپرسم که مرا مجنون نخوانند و نگوید : « دیوانه است ، ولش کنید ؟! »

دلم باران می خواهد ؛ نم نمش بر روی صورتم ... باران دشواری زندگیم را کم می کند ... باران می خواهم ...

پاورقی : این نوشته های ته برگه ها رو خیلی دوست دارم ؛ پاورقی ! توی یه وبی دیدم خیلی جالب بود . راستی من بهتون گفتم دوست دارم از چیزیائی که به ذهنم میاد بنویسم ... نوشتم !