دوست من ...

اینو می نویسم برای کسی که توی تمام مدت سختی زندگی ، انگشت شمار دوست همانند اون داشتم ...

دوستی که توی رخداد های پیشین ، یار و همدم تنهائی هام بود . حتی یک ثانیه اجازه نمی داد تنها باشم و به اندیشه های بی خود توجه کنم و با همه ی دشواری و آزار دیدن من رو رها نکرد !

امروز می خوام از دوستی بنویسم که دوستش دارم ، برای من با ارزشه ؛ از دوستی بنویسم که از اینکه داره می ره من اندوهگینم ولی خوشحالم برای پس از این . چون مسیر زندگی دوستم داره به سمت خوشبختی و شادی می ره ...

من کسی هستم که دوست دارم ، اگر از کاری خرسندم بگذارم دیگران هم از این کار خرسند و خوشنود باشن اما اگر از کاری بدم بیاد یا متنفر باشم ، خودم هم این کار رو در روبروی کسی دیگری انجام نمی دم ...

با همه ی دلتنگی ، همه ی دوست داشتن ، همه ارزش برای این دوستی ، سنگدل شدم و ازش خواستم از دوستی راستیمون بگذریم ؛ شاید که نه ، ولی کسی که در سرنوشت دوستم قرار گرفته از بودن من در زندگی دوستم اندوهگین بشه ! من هم برای دوستم ارزش قائل هستم و هم برای کسی که در سرنوشت دوست من هست . همیشه گفتم ، ارزش عشق و کسی که قراره یه عمر در سرنوشت آدم باشه از دوست بیشتر و با اهمیت تره !

من دوست ندارم احساس ، دوست داشتن و ... دو نفر به خاطر من در تنش و دگرگونی بیوفته ؛ پیشینه این چیزا رو به من نشون داده و من در مورد این چیز ها خیلی سمج هستم که کسی نباشم که خودم از اون آدم ها بدم میاد ...

کاش این دوستی می موند برای همیشه اما گفتم چرا نه ؛ ارزش خوشبختی و خوبی و شادی اون چیزی نیست که من بخوام روش اندیشه ای داشته باشم ؛ پس هر کجا که باشه ، خوشبخت و شاد باشه ...

مهربون ، با ادب ، زیبا ، منش زیبا و خیلی چیزای دیگه که توی دوستیمون اینا رو به من نشون داد !
دلم براش خیلی تنگ می شه ... ولی ارزش داره چون این دوستی در دل من تا آخر عمرم می مونه ! کسی ارزش داره که در رخداد های اندوهگین کنار آدم باشه ؛ لحظه های شادی هر کسی کنار آدم پیداش می شه ... این دوستم از این آدماست که یه دنیا برام ارزش داره ...

پاورقی 1 : اگر اینگونه دوستی دارین هواشو داشته باشین ... کم مانند دوست من پیدا می شه ... خیلی کم ...

پاورقی 2 : حالا می فهمم چرا وقتی ازش خواستم منو تعریف کنه فقط در حد چند کلمه نوشت ؛ حالا می فهمم چرا اینقدر کنکاش و تعریف از کسی که برات با ارزشه دشواره ...