دیگر بار ...

می دونم قبل از هر چیزی باید خودم رو معرفی کنم و بگم چه کسی هستم ...

نام من سپهر هست و از ایران برای شما می نویسم !

از خصوصیات اخلاقیم هم باید بگم انسانی هستم ، معمولی همانند بقیه انسان ها !

کار می کنم ، خرج خودمو رو در میارم ؛ با خانواده ام زندگی می کنم و با امید به آینده به راه خودم ادامه می دم ...

کمی تنبل هستم اما مسئولیت پذیرم ( به قول دوستام که منو می شناسن ) و کمی هم سخت گیر در اجرای قوانین !

شرکت خصوصی دارم که از سال 87 ثبت شده و داره فعالیت می کنه ؛ من هم به خاطر اینکه کارمند هستم ، باید به دو جا برسم و نظارت داشته باشم ! با اینکه کمی سخته ولی من می تونم ...

راستش چشم به راه کسی هستم که امید دوباره بهم داده برای زندگی کردن ! برای اینکه شاید با انتخاب من ، بتونم دوباره زندگی رو با نگاه دیگه ای ببینم ... این من رو خوشنود و شاد می کنه ...

اوم ... چیز دیگه ای به اندیشه ام نمیاد که به شما بگم ؛حالا اینقدر می نویسم اینجا تا من رو بهتر بشناسن !

راستش از نوشتن خوشم میاد ... اینکه بنویسم و زیاد صحبت نکنم ! صحبت زیادی پیامدش فقط و فقط خستگی طرف مقابله اما نوشتن پیامدش جذاب تر شدن سخن هاست ...

پس من هم می نویسم جای اینکه سخن بگم ...

من جدیدم ؛ یه انسان با شخصیت تازه ... با نگرش تازه ... نگاه تازه ...

پاورقی : شاید این تارنگار دو نگارش گر داشته باشه ! راستش هنوز نمی دونم ... شاید ...